Historia szkoły
Historia szkoły sięga 1959 roku. Wtedy powstała Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących Rzeszowskiego Przedsiębiorstwa Mieszkalnego w Przemyślu. W ciągu dziesięciu pierwszych lat istnienia szkoła kilkakrotnie zmieniała nazwy i patronat ze względu na zakłady pracy sprawujące nad nią opiekę. Szkoła była zlokalizowana poza miastem w Pikulicach, w dawnych austriackich koszarach wojskowych zbudowanych w ramach systemu obronnego ówczesnej Twierdzy Przemyśl. Warunki, w jakich uczyli się pierwsi adepci sztuki budowlanej były naprawdę spartańskie.
Początkowo szkoła kształciła w zawodach murarz - tynkarz, betoniarz – zbrojarz i malarz – lakiernik. Stopniowo oferta edukacyjna szkoły rozszerzała się, pojawiały się nowe kierunki kształcenia, a liczba oddziałów wzrosła z 3 w 1959 roku, do 16 w roku szkolnym 1971/1972.
Dynamiczny rozwój szkoły spowodował konieczność zbudowania obiektu szkolnego z internatem. Nowy budynek został zlokalizowany przy ulicy Bakończyckiej. Tu od 1975 r. mieści się szkoła. Wtedy też powstało Technikum Budowlane dla Dorosłych i Liceum Konserwacji Zabytków. Przy budowie nowej szkoły pracowali także uczniowie, którzy w ten sposób odbywali praktykę zawodową. 1 września 1976 roku szkoła kolejny raz (i nie ostatni) zmieniła nazwę na Zasadniczą Szkołę Budowlaną i Technikum dla Pracujących Rzeszowskiego Zjednoczenia Budownictwa. Pojawiły się też nowe kierunki kształcenia – elektromonter, kierowca – mechanik pojazdów samochodowych, cieśla, a w ramach OHP – posadzkarz i zbrojarz – betoniarz.
1 września 1979 roku szkoła została przemianowana po raz kolejny – powstał Zespół Szkół Budowlanych Przemyskiego Kombinatu Budowlanego, który od 1982 roku podlegał pod Kuratorium Oświaty i Wychowania w Przemyślu. Dążąc do wzbogacenia oferty edukacyjnej szkoły w październiku 1990 roku otwarto Zawodowe Studium Policealne kształcące w kierunkach: projektowanie architektoniczne, technologia wody i ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami. Od 1992 roku działało w szkole Studium Policealne Projektowania Architektonicznego.
W 1993 roku nastąpiła kolejna zmiana nazwy szkoły na Zespół Szkół Technicznych. Placówka nadal prężnie się rozwijała. 1 września 1993 roku otwarto Liceum Administracji Państwowej i Samorządowej oraz Technikum Gastronomiczne. 1 września 1994 roku pierwszy rocznik rozpoczął naukę w Technikum Hotelarstwa. Od 1 września 1995 roku jeszcze bardziej poszerzyła się oferta edukacyjna szkoły - zaproponowano młodzieży naukę w Liceum Technicznym w profilach ekonomiczno – administracyjnym, usługowo – gospodarczym, społeczno – socjalnym, kształtowanie środowiska oraz zarządzanie informacją. W szkole utożsamianej dotąd z „budowlanką” masowo pojawiły się dziewczęta i oblicze szkoły „złagodniało”. W 1999 roku, po reformie szkolnictwa, powstały w szkole oddziały Liceum Profilowanego.
Początek XXI wieku to kolejny okres dynamicznego rozwoju, wielu przemian, reorganizacji. 1 września 2005 roku, na mocy uchwały Rady Miasta Przemyśla, doszło do włączenia klas Zespołu Szkół Odzieżowych i Ogólnokształcących im. Armii Krajowej do Zespołu Szkół Technicznych. Pojawiają się nowe kierunki kształcenia – fryzjerstwo i technologia odzieży. Szkołę zaczęto kojarzyć z pokazami mody i występami uczniów w różnych imprezach kulturalnych na terenie miasta.
Kontynuacja reorganizacji sieci szkół ponadgimnazjalnych w Przemyślu przyniosła kolejne zmiany. Od 1 września 2007 roku w skład Zespołu Szkół Technicznych zostały włączone oddziały dotychczasowego Zespołu Szkół Gastronomicznych i Przemysłu Spożywczego. Odtąd w szkole jest nie tylko piękniej ale i … smaczniej. Dołączenie nowych szkół i poszerzenie oferty edukacyjnej o zupełnie nowe kierunki spowodowało, że dotychczasowa nazwa stała się nieaktualna, niewystarczająca, za mało pojemna. Dlatego nastąpiła kolejna zmiana nazwy – od 2007 roku szkoła nosi nazwę Zespół Szkół Usługowo - Hotelarskich i Gastronomicznych.
W dniu 29 września 2007 roku odbyła się uroczystość nadania Technikum Nr 1 w ZSU-HiG imienia Armii Krajowej i sztandaru. Wtedy też na murach szkoły została odsłonięta Tablica Pamięci Żołnierzy AK, którzy w latach 1944 – 1945 zostali wywiezieni przez NKWD z obozów przejściowych zlokalizowanych na Bakończycach do sowieckich łagrów.
Naszą szkołę od początków jej istnienia cechowała duża dynamika, otwarcie na zainteresowania młodzieży i potrzeby rynku – stąd tak częste zmiany nazw, kierunków kształcenia, charakteru szkoły. Obecnie uczniowie ZSU-HiG kształcą się w kierunkach o charakterze usługowym , zdobywając wiedzę i umiejętności z dziedziny hotelarstwa, turystyki, gastronomii, fryzjerstwa, technologii odzieży, stylizacji, fotografii i reklamy. Młodzież kształci się też w branżowych klasach wielozawodowych. Ta bardzo radykalna zmiana oblicza szkoły dowodzi, że poprzedni dyrektorzy i nauczyciele nie bali się podejmowania nowych, trudnych wyzwań, nie obawiali się ryzyka związanego z wprowadzeniem różnych nowości. Wymagało to od nich dużej elastyczności, otwartości i odwagi. Uczyli nie tylko młodzież, ale i sami musieli zdobywać nowe kwalifikacje.
Aktualny udział szkoły w projektach edukacyjnych Unii Europejskiej pozwala uczniom i nauczycielom zdobywać nowe kompetencje i doświadczenia, kształtuje poczucie przynależności do szerszej, otwartej na świat społeczności europejskiej.
Dyrektorzy szkoły:
1959 r. – inż. Juliusz Świrski
1959 – 1963 – mgr Jan Długosz
1963 – 1974 – inż. Andrzej Chirowski
1974 – 1981 – mgr Lesław Chowański
1981 – 1982 – mgr Zenon Siwek
1982 – 1984 – inż. Mieczysław Pietryszak
1984 – 1991 – inż. Adam Bobula
1991 – 1992 – dr Stanisław Cieszkowski
1992 – 2005 – mgr Józef Stysiał
od 2005 – mgr inż. Andrzej Olejnik